Astrofotoğrafiye Giriş

Astrofotoğrafiyi kısaca gökyüzünü fotoğraflama olarak tanımlayabiliriz.
Bu fotoğraflama işlemi bazen teleskopla bazen fotoğraf makinesinin kendisi ile yapılabilir.
Gökyüzü genelde son derece az ışıklı cisimlerden oluşur. Ve bu cisimlerden gelen ışıkları standart fotoğraf teknikleri ile fotoğraflayamıyoruz. Çünkü ışık az geldiği için cisimler çok sönük kalıyor.

Fotoğraf makineleri ise gündüz çekimleri için ayarlandığından standart ayarlarla gökyüzünü çekmek çoğu zaman mümkün olmamaktadır.

Gökyüzünü fotoğraflarken çoğu zaman uzun pozlama kullanmamız gerekiyor. Ancak uzun pozlamalar gürültü kusurlarını doğurarak fotoğrafta aslında olmayan ışıklı bölgeler, kamera lensindeki tozdan kaynaklı siyah bölgeler ya da fotoğraf makinesinin algılayıcısının (sensörünün) ısınmasından kaynaklı aydınlık bölgeler (gürültü) oluşur. Bu da görüntülerin çekildikten sonra işlenmesini gerektirir.

Dolayısıyla gökyüzünü fotoğraflamaya başlamadan önce bazı fotoğraf terimlerini bilmek, standart bir DSLR makina kulllanımına ve ayarlarına hakim olmak ve görüntüyü işleme programlarının çalışmaları hakkında bilgi sahibi olmak gerekir. Gelin şimdi işimizi yarayacak birkaç fotoğrafçılık terimine göz atalım.

Fotoğrafçılık Terimleri

Standart bir dslr makinenin birçok özelliği vardır. Ancak bunlardan birkaçı astrofotoğrafide daha çok işimize yarar. Şimdi bu özelliklere bakalım:

1-Diyafram(Açıklık) ve Fotoğrafa Etkisi

Diyafram fotoğraf makinesinin sensörüne giren ışığı ayarlamamızı sağlayan düzenektir. Aşağıda diyafram görülmektedir.

Bir DSLR makineye ait lensin önden görünüşü (diyafram yaprakları ve açıklığı görülüyor.)

Diyaframın arkadan görünüşü ve çalışması

Diyaframın önden görünüşü ve tek yaprağı

Diyafram değeri fotoğrafta alan derinliğini de etkiler. Oluşan görüntüyü de doğrudan etkiler.

Sensöre ne kadar az ışık düşerse, alan derinliği değişecek ve arka plan netleşecektir. Tam tersi durumda sensöre ne kadar çok ışık düşerse, odaklama yaptığımız bölge netken, geriye kalan alanların bulanık olur. Bu durum aynı zamanda fotoğraftaki nesnenin daha belirgin olmasını sağlar.

Alan derinliği- Açıklık(Diyafram) ilişkisi

Burdan hareketle o zaman astrofotoğrafide büyük f değeri ya da kısık diyafram tercih edilmeli sonucunu çıkardıysanız. Yanıldınız. Çünkü bizim fotoğraflamak istediğimiz nesnelerin parlaklığı çok düşüktür. Bu sebeple olabildiğince fazla ışığa ihtiyacımız var. Aşağıda diyafram değerinin fotoğrafın parlaklığına etkisi görülüyor.

Diyaframın aldığı ışığın fotoğrafa etkisi

2-Enstantane Hızı(Pozlama) ve Fotoğrafa Etkisi

Fotoğraf çekme düğmesine bastığımız andan itibaren ışık sensörü üzerine ne kadar zaman boyunca ışık düşeceğini kontrol eden sisteme enstantane (pozlama) denir.

Bu süreler 30 sn ile başlar 1/8000 saniyeye kadar devam eder. Süre 1 saniyenin altına düşerse değerler 1/2, 1/4, 1/8, 1/15, 1/30, 1/60, 1/125, 1/250, 1/500, 1/1000, 1/2000, 1/4000, 1/8000 olarak yazılır.Pozlama değerinin 1 ardışık değere gelmesi alınan ışığı 2 kat arttırır ya da azaltır. Örneğin 1/125 saniyede pozlanmış fotoğraf 1/250 saniye pozlanmış fotoğraftan 2 kat fazla aydınlıktır diyebiliriz. Ancak pozlama süresini uzatmak hareketli cisimlerin bulanık görülmesine sebep olur.

Pozlamanın fotoğrafa etkisi

3-İso ve Fotoğrafa Etkisi

İso, makinenin sensörünün ışığa duyarlılığıdır. Bu değer arttıkça sensör ışığa daha duyarlı hale gelir. Ancak bu durum fotoğrafta noise (gürültü) denilen kumlanma etkisine sebep olur.