Voyager'dan Veda

Voyager 1 uzay aracı NASA tarafından fırlatıldığı 5 Eylül 1977'den bu yana hizmet vermeye devam eden 815 kiloluk bir insansız, dış Güneş Sistemi ve ötesi uzay sondası dır. Jüpiter veSatürn'ü ziyaret etmiş,bu gezegenlere ait uyduların detaylı fotoğraflarını elde eden ilk sonda olmuştur.

Birbirinin eşi olan Voyager 1 and 2 uzay araçlarının amacı, daha önce hiçbir uzay aracının ulaşmadığı mesafelere giderek buraları keşfetmekti. Bu yıl, uzaya gönderilişlerinden 35 yıl sonra, bu iki uzay aracı Güneş Sistemi’ni terk etmek üzere.

Şu sıralar Voyager 1 Dünya’dan 18.006.323.650 km,

Voyager 2 ise 14.674.878.252 km uzaklıkta.

Her ikisi de, saniyede ortalama 17 km hızla, Pluto’nun da ötesinde bulunan “Heliosheath” denen bir bölgede seyretmekte. Heliosheath, Güneşimizden gelen güneş rüzgarlarının, yıldızlararası gazlar tarafından yavaşlatıldığı bir bölge. Her iki uzay aracı da, çevreleri ile ilgili verileri Derin Uzay Bilgi Ağı ( DSN-Deep Space Network) aracılığı ile Dünyaya göndermeye devam ediyor.

Gönderilen verilerin NASA’ya ulaşması 16 saat 38 dakika sürüyor.

Voyager 1 tarafından, Voyager’in Jüpiter’e yaklaştığı 60 günlük süre boyunca çekilmiş animasyonu oluşturan her bir görüntü her Jüpiter gününde (yani yaklaşık 10 saatte bir) çekilmiştir. (Kaynak: NASA)

Heliosheath katmanının ne kadar kalınlıkta olduğunu tam olarak bilmememize rağmen, Voyager’lerin birkaç yıl içinde Güneş Sistemi’mizden tamamen çıkarak yıldızlararası boşluğa girecekleri tahmin ediliyor.

Voyager uzay araçlarının ilk görevi hakkında çok az şey bilinen Jüpiter ve Satürn hakkında bilgi toplamaktı.

1979 yılının Ocak ayında Jüpiter’e ulaşan Voyager 1, buradan 19 bin kadar fotoğraf ve pek çok bilimsel ölçüm verisini Dünya’ya iletti.Nisan ayında görevini Voyager 2 ‘ye teslim etti ve iki araç birlikte Jüpiter’in ve uydularının 33 bin fotoğrafını çektiler. Bu fotoğraflar sayesinde, Jüpiter’de süregelen fırtınaları, uydusu İo’daki aktif volkanları öğrendik.

Voyager görevi sırasında çekilen Satürn resimlerinden biri. ( Kaynak: NASA)

1980-1981 yılları arasında Saturn’e ulaşan Voyager araçları, bize Satürn’in halkalarının karmaşık yapısını, atmosferindeki gazların bileşimi, manyetosferi ve görülen manyetik kutup ışıkları hakkında detaylı bilgiler aktardılar. Dünya’mızın en uzaktan çekilen görüntüsü olan Soluk Mavi Nokta fotoğrafı çekildi.

Voyager’ler 1986-1989 yılları arasında Uranüs ve Neptün’ü incelediler.Bu incelemeler sırasında bir gaz devi olan Neptün’ün yapısı hakkında yeni bilgiler elde edildi, Üranüs’in daha önce keşfedilmemiş 10 yeni uydusu keşfedildi.

Artık Voyagerlar, Güneç Sistemimizin dışına çıkmaya hazırlanıyorlar. Bu yolculuk sırasında, kalan enerjilerini kullanarak bize 2025 yılına dek veri iletmeye devam edecekler. Bu sürenin sonunda, uzak sistemlerdeki gezegenlere doğru olan ilerleyişlerine aynı hızda, ama sessiz olarak devam edecekler.

NASA, her iki Voyager aracına da, olası dünya dışı varlıklar tarafından bulunmaları halinde Dünyadaki yaşam ve kültürü dünya dışı varlıklara anlatacak kayıtları içeren altın kaplama birer veri diski yerleştirmiş durumda. Altın Plak adı verilen bu disklere kaydedilen ses ve görüntüler, Dünya’daki farklı tür ve kültürlerin yaşantılarından örnekler içeriyor.Her iki disk koruyucu birer aluminyum kılıfla kaplı ve berberlerinde nasıl çalınacaklarını sembolik olarak açıklayan bir kullanım kılavuzu ve çalınmalarına yarayacak bir iğne ile paketlenmiş durumdalar.

Voyager gemilerinin içinde bulunan ve gezegenimizdeki yaşam, insanlık kültürü ve tarihi il ilgili kayıtları içeren Altın Plak.
(Kaynak: NASA)

Bu disklere kaydedilecek bilgiler, Carl Sagan’ın başkanlık ettiği bir komite tarafından seçildi. Kaydedilen veriler arasında 115 fotoğraf, muhtelif doğaya ait sesleri(rüzgar sesi, gökgürültüsü, kuş sesleri, balina sesleri ), farklı kültürlere ait çeşitli müzik eserleri mevcut. İlaveten disklerde 55 dilde selamlama mesajları, dönemin ABD başkanından ve Birleşmiş Milletler genel Sekreteri General Waldheim’den yazılı birer selamlama mesajı mevcut.

Voyager’lar gezegen sistemimizi terkettikten sonra, en erken 40 bin yıl sonra bir başka gezegen sistemine yakınlaşacaklar.

Carl Sagan’ın dediği gibi:

“Bu uzay aracındaki kayıtlar ancak gelişmiş bir uygarlığa ve uzay teknolojisine sahip akıllı bir yaşam formunun eline geçerse dinlenecekler. Ama bu kozmik okyanusa fırlatılan, bu küçük şişenin içindeki mesaj, küçük gezegenimizde yaşayan insanların gelecekle ilgili umutları hakkında çok şey söyleyecek.”